Opis ogólny:
Aby skutecznie zachęcać młodych ludzi do partycypacji w świecie sztuki, musimy docierać do nich bezpośrednio w miejscach gdzie się znajdują. Do tego potrzeba osób i zasobów. Aplikacja pozwoli instytucjom kultury na zbudowanie wokół swoich instytucji sieci wolontariuszy, którzy będą pomagali w tych pracach i pozwoli na monitorowanie stanu wykonania. Z drugiej strony aplikacja da możliwość indywidualnym osobom na zaangażowanie się w wolontaryjne akcje i działania promocyjne spektakli teatralnych. W zamian osoby te mogą otrzymywać nieodpłatne bilety na wybrane spektakle.
Użytkownik korzystając z aplikacji może przeglądać zapotrzebowania zgłaszane przez teatr lub samodzielnie zaproponować możliwą do wykonania akcje promocyjną. W drugim kroku użytkownik określa wszystkie szczegóły i na ich podstawie budowana jest pełna baza wolontariuszy oraz ich propozycji działań. Administrator systemu po stronie teatru (prawdopodobnie pracownik działu promocji) może przeglądać i akceptować lub odrzucać propozycje.
Jak wpadłem na ten pomysł:
Szukając inspiracji, rozmawiałem z szeregiem znajomych osób na temat tego jak można byłoby skutecznie zachęcić młodych ludzi do wizyty w teatrze wykorzystując nowoczesne technologie. Jedną z osób, z którymi rozmawiałem był kolega, który steruje statkiem wycieczkowym pływającym po Odrze. Powiedział mi on, że wprawdzie nie ma pomysłu na wykorzystanie nowych technologii w tym celu, ale jeśli jest jakiś konkretny spektakl który chcielibyśmy zareklamować to nie ma problemu aby w wydzielonym miejscu na statku pozostawić kilka ulotek.
Statek często wynajmowany jest przez młode osoby, szczególnie w trakcie kursów wieczornych. Ten przykład dał mi do myślenia, iż jest potencjalnie bardzo wiele miejsc gdzie mogłyby być umieszczane materiały reklamowe (uczelnie, kawiarnie, hotele, miejsca pracy itd.). Takie miejsca oraz także sposoby powiązane z tymi miejscami mogłyby być "odkryte" przez społeczność. Chętne osoby mogłyby skutecznie zorganizować sieć dystrybucji materiałów. System, który potrafił by skoordynować prace i na bieżąco monitorować dystrybucję materiałów w różnych miejscach mógłby być bardzo użyteczny.
Dodatkową inspiracją były dla mnie przypadki kampanii promocyjnej wielu firm, które wykorzystują studentów-ambasadorów na uczelniach. Chcielibyśmy aby w podobnym modelu teatry i inne instytucje kultury mogłyby posiadać swoich ambasadorów sztuki
Realność rozwiązania:
Bazując na moim przypadku udało mi się ustalić, że faktycznie niektóre teatry korzystają z pomocy osób trzecich, które na zasadzie wolontariatu pomagają w niektórych pracach promocyjnych jak m.in. dystrybucja ulotki. Władze teatru często w ramach wdzięczności rozdają takim osobom bilety na spektakle. Mając to potwierdzenie, zdecydowałem się na budowę pierwszej wersji systemu.
Przypadek użycia systemu:
Anna w studiuje w wyższej szkole bankowej. W przerwach między zajęciami często bywa w jednej z dwóch znajomych kawiarni studenckich znajdujących się na terenie kampusu. W żadnym z tych miejsc nie są dostępne reklamy oraz ulotki lokalnych teatrów.
Anna w wolnej chwili mogłaby pomóc w dystrybucji materiałów reklamowych i pozostiwiać je na w miejscach, w których przebywa.
Zapytała już o tą możliwość obsługę kawiarni oraz zarządce budynku uniwersytetu. W obu przypadkach nie byłoby problemu aby udostępnić w swojej przestrzeni inf. dot. bieżących spektakli. Annie nie zajęłoby dużej liczby czasu aby okresowo pobierać określone materiały z teatru i
Anna może również zaproponować inne lokalne możliwości oraz inicjatywy promocyjne w który mogłaby wziąć udział.
Profil Anny jest również widoczny dla osób pracujących w teatrze. Mogą oni zaprosić ją do uczestnictwa w innych akcjach. Dzięki systemowi teatry mogą zbudować sieć pomocników i ambasadorów teatru na uczelniach.
Skuteczność aplikacji:
W ramach researchu przed wykonaniem projektu konkursowego, przeglądałem wiele aplikacji mobilnych i webowych zrealizowanych przez instytucje kultury oraz inne podmioty w ramach kampanii promocji sztuki. Były to często bardzo ciekawe i profesjonalnie wykonane produkty. Jednak uważam, że ich problem polega na tym, że osoby niezainteresowane sztuką zwyczajnie nigdy nie pobiorą ich ze sklepu. Prawdopodobnie nigdy nawet nie zobaczą ich liście sugestii w sklepie App Store lub Google Play.
Z tej perspektywy uważam, że najzwyklejsza ulotka lub plakat z odpowiednim przekazem może być skuteczniejszą metodą przekonania młodego człowieka aby być może pierwszy raz w życiu wybrał się na spektakl teatralny lub koncert muzyki klasycznej.
To podejście jest jednak bardzo kosztowne ponieważ instytucje kultury muszą docierać z materiałami drukowanymi w bardzo wiele miejsc. Wymaga to odpowiednio dużych zasobów. Tutaj pojawia się użyteczność naszego systemu, który zakłada niezależną pracę wielu wolontariuszy wykonujący szereg prostych lub średnio skomplikowanych czynności. System umożliwia przeglądanie bieżących zasobów, akceptowanie zgłoszeń i monitorowanie stanu prac.
Unikalność rynkowa:
Według mojej wiedzy i przeprowadzonego rozpoznania, na rynku w tym momencie nie ma dostępnej analogicznej aplikacji na rynku. W ten sposób przedstawiony projekt byłby innowacją nie tylko w skali krajowej, ale również w skali globalnej. Platforma komunikacyjna ArtAmbasador mogłaby łączyć konkretny teatr z siecią wolontariuszy, lub funkcjonować obsługując kilka instytucji kultury jednocześnie.
Comments (1)
Michał Kuliński